هیچ قلمی یاری وصف این صبر و ایثار نیست

میم مثل مادر، مادر مثل حاجیه خانم رخسار امینی همسر و مادر ۲ شهید

صدای گوگان_ گوگان سسی، مادران و پدران شهدا که عزیزترین هستی خود را در دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی فدا کردند به تجلی بخش گوهر شهادت در جامعه و سرچشمه جاودان ایثار و فداکاری شهرت دارند.

دلنوشته ای از رضا حلیمی مدیر مسئول پایگاه خبری صدای گوگان_ گوگان سسی، هیچ قلمی یاری وصف این صبر و ایثار پدران و مادران شهدا نیست اما امروز می‌خوام در خصوص آسمانی شدن حاجیه خانم رخسار امینی تبریزی همسر سردار شهید حاج عباس سلطانی و مادر گرانقدر شهیدان والامقام مرتضی سلطانی و احمد فیروزی را در قالب میم مثل مادر وصف کنم …

حاجیه خانم رخسار امینی در سال ۱۳۵۹ شهید احمد فیروزی، درسال ۱۳۶۱ شهید حاج عباس سلطانی و در سال ۱۳۶۶ شهید مرتضی سلطانی که دسته گلهای آن مومنه بودند را یکی یکی تقدیم این نظام مقدس و همیشه سرافراز کرد، به رسم ادب و ایثار برایش می سرایم میم مثل مادر، مادر مثل حاجیه خانم امینی همسر و مادر۲شهید، به یقین این حال را فقط یک مادر درک می کند و از این رو هیچکس هرگز حاضر نخواهد شد فرزندش که جگر گوشه او است را بادنیا عوض کند و این یعنی رسم مادری و مرام مادری …

مادر روایتم از جنس نور، ایثار و به بلندای آسمان است که نه یک جوان، نه دو جوان بلکه سه شیرمردت را در آستان قرب الهی تقدیم کردی، آری شیرزنی چون حاجیه خانم رخسار امینی اسوه صبر و ایثار دیار علم و فرهنگ گوگان بود، قصه اش را در طول زندگی باید در قطورترین کتاب ها نوشت چرا که او از والاترین مقام ها برخوردار است و مقام او از جنس مقام های ظاهری این دنیا نیست بلکه فقط خدا داند این مقام چیست مقامی به بلندای همسر و مادر ۲شهید …

بی شک جگر گوشه های حاجیه خانم امینی شیرزن فداکار دیارم، سند شرف و حیثیت این خاک میهن پرافتخارم شد و او سالها در فراق عزیزانش زندگی کرد و همیشه ذکر لب اش این بود که چه سعادتی از این بالاتر که مادری زهرا وار، تمام داراییش را در راه اعتقادات راستینش فدا کند و جوانان برومند خود را جانانه برای راه سترگ شهادت رهسپار کند.

امروز فصل وصال مادری فرارسیده که سال ها است حسرت تکرار نشدنی دیدار دوباره و لذت در آغوش کشیدن فرزندان شهیدش را صبورانه تنها در چارچوب بی‌جان قاب عکسی نظاره می‌کرد اما حالا شیرزنی از دیار آذربایجان پس از سال ها غم دوری از همسر و فرزندان خود آسمانی شد تا فرزندان و همسر شهیدش روح پاک و مطهر او را آسمان بدرقه کنند.

حسب وظیفه از منظر ادب و ارادت بر ساحت ایمان و مقام صبرشان ادای احترام نموده و به مقام ایثارش دخیل بسته و از درگاه پروردگار متعال علو مرتبه ربانی برای آن مرحومه مغفوره و بردباری برای بازماندگان مسئلت دارم وامید آن‌که به فضل الهی در جوار فرزندان و همسر شهیدش مشمول مقام رضا و قرین رحمت ربوبی گردد.

یاد و خاطره همه مادران آسمانی دیارم گرامی می دارم با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد

رضا حلیمی ۳ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳